23 NİSAN ÇOCUK BAYRAMI - (ve büyükler için )

23 nisan ulusal egemenlik ve çocuk bayramı :) 

 Adı gibi felsefesi de ne güzel bir bayram.  Canım Atam yine bir ilk ve özel bir  bayram hediye etmiş bizlere. Tüm dünya çocuklarına. 

her geçen yıl coşkusu giderek azalsa da , etkisi çocuklardan çok büyüklere olsa da ( çünkü çocukken yaşadıkları coşkulu bayramları anımsıyorlar ve hüzünleniyorlar(!)   (bugün tüm facebook kendi çocuk fotoğraflarını paylaşan büyüklerle doluydu. (mey dahil - ama o arasıra yapar bunu) bayram yine de bayram. 

bayraklarımızı rahatlıkla asabiliyor ve elimizde taşıyabiliyoruz mesela. :) 

bugün gitmek zorunda kaldığım büyük avm de çocuklarına birazda olsa  zaman ayıran aileler gördüm mesela. ehh bu bile mutluluk sebebi.  yine de nasıl davranacağını bilemeyen bir garip ailelerdi gördüğüm.  aklıma benim yaşadığım  23 nisan çocuk bayramları geldi sonra. ( ben de böyle hikayeler anlatacakmıydım ... ahhh be ) 

okul bahçesinde toplaşırdık. aylarca hazırlandığımız son gösterilerin artık gösterilme anı gelip çatardı. nasıl büyük bir heyecan. boncuk gibi dizilirdik, dümdüz olmaya çalışıp. saygımız çok büyüktü hem bayrağa, hem törene hem öğretmene... 

güzel şiirler okurduk, marşlarda uygun adım yürümeye uğraşır, büyük bir ciddiyetle taşırdık bayrağımızı. 

güzeldi... çok güzeldi.. 

gelelim günümüze. bayram derken çocuklara , tüm dünya çocuklarına içim hiç coşkulu değil. yüzümde buruk  hüzünlü bi ifade. daha dün konuştuğum arkadaşımın anlattıkları üstüne pek bi bayram hali yok dünyada çocuklara. 

sevginin dili - rengi aynı

mesela daha bugün gördüm  boyundan büyük derme çatma bir el arabasına çöp toplayan çocuğun kaldırıma çıkamayışını, daha dün duydum afganistanda çocukların yaşadığı savaş travmalarını, daha çok yeni güneydoğuda gördüğüm çocukların gözlerindeki izler, daha çok yeni o tüm dünyada katledilen çocuklar. sadece cinayete değil, psikolojik işkencelere de. ya çocuk işçiler? hiç mi görmedik? sizler de  her gün görüyorsunuz işte. şimdi hafızalarınızı yoklayın ey büyükler. çok meşgul ve hep meşgul olan büyükler. 

sizce neyi duymak istemiyor çocuklar?

bi hatırlayın bakalım en son gördüğünüz çocuğun yüzünü. sonra aynaya bi bakın görüyor musunuz oradaki çocuğu? kalmış mı hiç bi iz geriye? umarım vardır az da olsa bir iz. 

bulursanız eğer nazikçe yaklaşın ona. elinizi uzatın ve güven verin. yaklaşırsa size sıkıca sarılın, özürler dileyin, sevdiğinizi fısıldayın . 

hayır hayır  haykırın hatta. 

sonra bırakmayın , gitmesine izin vermeyin.  

çünkü çocukluğunu unutmuş büyükler oldukça , bayram olmayacak dünya çocuklarına.

işte belki de bu yüzden yarın bi kitapevine gidip, şu günlerde pek de popüler olup en çok satanlar

raflarına da giren , antonie s. exupery imzalı bi küçük kitap almalı ve XXI. bölümden başlamalısınız belki de.

"küçük prens"

 evet , tam da o bölümden / neredeyse sonuna yakın yerinden kitabın. :) 

vaktiniz  var mı kendi çocukluğunuzla buluşmaya .....? bilemem....

"iyi bayramlar tüm dünya çocukları , iyi bayramlar çocukluğum" dedi  MEY 

tatlı Cecilia - çocuklar gülmeli